“ Derdini sev, kaderini sev, sana kuyuların karanlığından
sonra aydınlığı göstereni sev.” (Kemal Sayar )

‘Modern dünyanın kandırmacası da budur işte: Her şeye yetişmek isterken hiçbir şeye yetişememek, her şeye sahip olmak isterken aslında hiçbir şeye sahip olamamak.’ ( Kemal Sayar)

*Göğün ve aşkın konuşmaya ihtiyacı yok. Halden bilene ihtiyaç var. Hali okuyabilene. Halden anlayabilene. Oysa günümüz aşkları nasıl da bağırgan: ‘Beni sev! Beni sev!’ Gerçek aşk sevilme ihtiyacının üstündedir, talep etmemeyi de bilmektir. Aşkın hakikati, âşığın susuşundadır, çektiği çilede, düştüğü çöldedir.* (Kemal Sayar)